Yazarın Kayseri'den başlayıp davetle gidip bir yıl kaldığı Fransa'da bitirdiği, sekiz yılda yazdığı romanı. Doğduğu diyarlardan gelen masalsı ve şairliğinin verdiği şiirimsi TAD devam ediyor bu eserinde de. Ancak bir farkla ki, üzerinde çok çalıştığı belli olan ayrıntıları ve harika bir kurgusu var. Konu, altı ve üstündeki yaşamla çifte atmosferli İstanbul. 2013 Gezi olayları zamanı Aydos ormanında yandaş açgözlü (diye nitelenmiş) insanlarca yerinden edilen İnce Vadi'nin insanları (7ev ve bir kulübe) ve dramı gerçek yaşamda (üstü) anlatılırken, şehrin altındaysa, bekçi mukimlerin koruduğu kapıların ardında başka bir yaşam var. Adları ölünce tamamlanan Inva'dan Dav (Davut) ve annesi Sar'ın İstanbul'da yön arayışları, dramları modern çizgilerle belirtilirken, her göz kapayışında adeta boyut değiştiren Dav'ın, şehrin altı Dad diyarında şiir söyleyen taşın, mavi çınarın gölgesinde ulağın izinde mukimin rehberliğinde; hüznün yurdu Ardu'ya, sonsuz kitaplar dağı Vav'a, ateşleri yakan yanardağ Nan'a, Hatıralar mezarlığından girilen Hiçlik diyarı Mute şehrine, kötü anıların taşa iyilerin çiçek tohumlarına bağlanıp asılan Lekesiz nefes çölü 'ne, Yebrah adamotlarının arasında dört yapraklı yoncayı arayıp laneti sonlandırmak istediği Nun çukuru'na, altı toprak üstü Kanatsızlık bulutuna örülü Hayal mezarlığı'na sahip Kiya şehrine ve ölümsüzlüğün altında suyun bile vefat ettiği Heta şehrine, Kabarcıklar Vadisinden çamur bataklığı diyarında Bilgi mezarlığına kadar yolculuğu sürer gider. Annesi ölenlerin kaybolması, inancıyla kendini Gezi olaylarının ortasında yok ederek şehrin altında kaybolmayı seçen Dav ile, bu hikayeyle ilgilenip Dav'ın komşusu Kev'le güzel bir aşka yelken açan yazar Edip'in kesişmeleri doğurur adeta bu romanı. Edip'in İstanbul aşığı babasından miras kalan şiirlerini ve bu hikayeyi eserin adıyla bastırması ile kurgu tamamlanır. Yazarın ilk kez gördüğüm özel kullanımlara ( 0 0, -- 0, 0 --, -- --), bölüm başlarında yer vermesi hem eseri hem de karakterlerin içinde bulundukları ortam ve ruh hallerini anlamlandırma adına mükemmel olmuş doğrusu. Gözleri keşfettiğinde değişebilen hikayeler, kapattığında mukimle İstanbul'un altındaki düşsel diyarlar açtığında ise herkesin gurbeti Edip'in İstanbul'u betimlemesi oldukça iyi. Aralarda 3P (Pavese, Pessoa ve Proust), #bitikadam ile Bernhard, #fransızteğmeninkadını ile Fowles, #yaşamauğraşı ile Pavese ve İstanbul şiirleriyle pek çok şaire göndermeleri de. Üç anlatıcılı (Anlatıcı, Edip ve Mukim) bu metni yazabilmenin zorluğu bir yana, AVATAR filmindeki gibi tabiat ana formu, MATRIX filmini andıran kapılar ardında postmodern öğelerin bol olduğu güzel bir modern romanı olmuş yazarın, son yıllarda edebiyatımızda pek göremediğim. Eseri dilerseniz eğer; şehrin altında imgelerin peşine düşüp mistik diyarlarda gezinti veya şehrin üstünde güzel bir aşk hikayesi olarak da okuyabilirsiniz. Şems'in eserde de yer verilen, 'Nereden biliyorsun, hayatının altının üstünden daha iyi olmayacağını?' sözü düsturuyla kurgusunda ivme kazanmış gözüken eser, bize doğayı bitki ve hayvanlarıyla katleden insanın çıkmazlarını, her hatanın bedeli olduğunu, yeri geldiğinde karşı koymanın gerekliliğini dram dolu hikayesiyle anlatıyor. Bunun için görebilmeyi ve bazen gözlerimizi kapatıp her şeyin altına bakabilmeyi bilmek gerekir: Bir tepki vermeli hikayemiz değişmeden... Dipnot: Başkarakter Edip'in ve yazar Yılmaz'ın da yaptığı gibi; insan oğluna ithaf etmek için böyle bir eserden daha güzelini düşünemiyor, doğrusu.

Altı Üstü İstanbulErcan y Yılmaz · İthaki Yayınları · 202231 okunma

··

247 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hayat Bu