Kalbimdeki Mezar
Kalbimde mezar; gülleri solmuş
Sade diken
Yalın acı
Batıyor, her “âh” çektikçe
Mezar; bir heyula, tutsak bir ruh
İsimsiz, cesetsiz
Zulmetten nur doğar mı?
Cehennemde gül yetişir mi?
Dante’nin cehenneminin kapısında şöyle yazarmış:
“Buradan gidilir acılar kentine.”
Benim kalbimi görseydi Dante eğer
Anlardı, nasıl bir cennette yaşadığını.
Kalbimde bir mezar taşıyorum
Yani cehennemi
Üstelik bu cehennem büsbütün bir sevgiden doğdu
Cezalandırmak için değil
Mükafatlandırmak için
Kimi? Sevgiye susamış her susuzu!
Cehennemde ateş varmış
Yılan ve akrep
Bir de zebaniler
Benim kalbimde sevgi var
Bu sevgi çürütüyor ruhumu
Benim cehennemimde beden hür
Ruh esir
Hangisi daha elem verici?
Beden kül olur; tekrar yaratılır
Kısa bir dinleniş
Ruhun ıstırabı sonsuz
Hangi ruh?
Seven ruh
Sevilmeyen ruh!
https://1000kitap.com/_philosopher
Naçizane biz de karalıyoruz bir şeyler okumaya değer görüp, yorumlarsanız ben de sevinirim hocam😊
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.