Düşünmekten hoşlanırım ben; zekâ bize bunun için verilmiştir. Düşünmek, gönlü ferahlatır. Ama hareketlerimin sonuçlarını zerre kadar hesaplamam, yerine göre kendime de kıyarım, şu kadarcık acımadan... değmez. Benden burada, bu hayatta hesap soracak değiller. Oraya gidince de (parmağını havaya kaldırdı) ne yapalım, diledikleri gibi hüküm versinler! Hakkımda orada hüküm verilirken benim varlığım silinmiş olacak.
.