Bir insanın sosyal ve toplumsal barışa bir katkısı olması, etrafına sevgi ve huzur verebilmesi için önce kendi içinde barışa, sevgi ve huzuru ulaşmış olması gerekir. Kendi kendiyle barışık olmayan kişiler, toplumla barışık olamazlar. Bu tur insanlar her zaman hayattan ve insanlardan şikayet edecek mutlaka bir şeyler bulurlar.Dolayısıyla da şükürsüz mutsuz ve doyumsuz olurlar.
·
13 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.