Tanrı en güzel rengi verse de gözlerine,
Umut değil mi ki
Parlayan her renk gözde?
Tanrı en güzel resmi çizse de yüzüne,
Çizgiler değil mi ki
Düşen herkesin çehresine?
Tanrı her hissi sunsa da içine,
Merhamet değil mi ki
Çıkaran insan içine?
Tanrı en büyük serveti serse de önüne,
Sevgi değil mi ki
Yürekte yatan hazine?
Tanrı bütün marifetleri yaraştırsa da ellerine
El emeği değil mi ki
Kullanmak onları alın teriyle?
Tanrı en mutlu günleri yazsa da kaderine
Ecel değil mi ki
Götüren her insanı ölüme?