İyi ki ölüm denen bir sonun başlangıcı var. Bunca acı ve mesafe nasıl teskin edilirdi? Gözlerini yumuyorsun. Bir kabristanın kuytu köşesine gömülüyorsun ve sonra zihnini, duygularını zemheriye iten tüm olumsuzluklar toprağın yüzeyinde kalıyor. Ne muazzam bir lütuf. Şükürler olsun Ölümü var eden Rabb'e...