“Yüzmeyi çok seviyorum,” dedi Korel gülümseyerek. “Yazın yüzmeye gidelim mi?”
“Gidelim,” dedim yağmurlu havaya bakarak. “Ben çok güzel yüzüyorum, sana da öğretebilirim.”
Korel gülmüştü. “Ben de güzel yüzerim, Turuncu.”
“Benim kadar olamaz.”
Korel dudaklarını bilmiyorum anlamında bükmüştü. “O hâlde,” demişti alayla. “Boğulursam beni kurtarırsın olur mu?” Kahkaha atmıştım ve alkışlamıştım. “Elbette kurtarırım, boğulmana izin vermem.”
Korel Erezli’nin boğulmasına izin vermiştim.
·
241 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.