“Kimseyi başkalarının anlattığı hikayelere göre yargılama…”
Ruh bir şeyi incelemek için bazen görmenin, işitmenin ya da başka bir duygunun aracılığıyla bedeni kullanır, çünkü bir şeyi “bedenin aracılığıyla incelemek” aslında duyguların aracılığıyla incelemek anlamına gelir. Ruh bu durumda, beden tarafından aynı kalmaya şeyleri doğru sürüklenir ve onlara temas ettiği için sağa sola savrulur, altüst olur ve sarhoş olmuş gibi başı döner.
Oysa bir incelemeyi kendi başına yaptığında , her zaman var olan, arı, ölümsüz ve hiç değişmeden aynı kalan şeyleri doğru yükselerek, herhangi bir engelle karşılaşmaması durumunda, onlara yakınlığı yüzünden hep yanlarında kalır. İşte o zaman sağa sola savrulması biter, o şeyleri temas ettiği için kimliğini hiç yitirmez ve onlarla birlikte hep aynı kalır.
İşte ruhun bu haline “sağduyu” denir.
Sayfa 121Kitabı okudu
·
42 görüntüleme
“Sağduyu” doğruyla yanlışı birbirinden ayırma ve doğru yargılama yetisi olarak tanımlanıyorsa burda Platon’un tamda yerinde bir sözü aklıma düştü:
“Kimseyi başkalarının anlattığı hikayelere göre yargılama…”
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.