Bu yıl izlediğim ilk film. Mubi'ye gelmesini dört gözle bekledim. Bunda filmin reklamının çok iyi yapılmasının da payı var diye düşünüyorum. Bütün bunların dışında ben şahsen izlemek için çok büyük bir istek ve heyecan duyuyordum çünkü filmin konusu çok ilgimi çekmişti. Başrol oyuncular da söylüyor bunu yönetmen de; bu film hafıza ve anılar
hakkında. Film ayrı yaşayan genç bir baba ve kızının Türkiye'de yaptıkları bir tatili konu alıyor. Evet baba çok genç hatta kardeşi sanılacak yaşta. Erken yaşta baba olmuş ve sevgisiz büyümüş olduğunu anladığımız baba tatil süresince bir yandan çok sevdiği kızıyla güzel vakit geçirmeye çalışırken diğer yandan ne kadar mutsuz olduğunu da kızına çaktırmamaya çalışıyor. Film çok gerçekçi ve bunun nedeni de yönetmenin kendi babasıyla olan anılarını anlatıyor olması.
Gerçekten yaşanmış duyguların kameraya aktarılıp oradan da belki de milyonlarca insanın kendi duygularına dokunması benim için gerçekten çok önemli ve güzel bir şey. Bu film bunu yapabiliyor.
Çoğu kişi filmin fazla abartıldığını ve sıkıcı olduğunu söylese de ben büyük beklentiyle izledim ve beklentilerimi de muazzam bir şekilde karşıladı. Özellikle sonlara doğru babayla kızın yemek yediği sahnede "Gamsız Hayat" şarkısı eşliğinde babanın kıza bakıp "Tatilin nasıl geçti?" Derkenki hüzünlü gözleri ve kızıyla belki de son kez vakit geçirdiğini bildiğinden kederli kederli gülümsemesi... Şarkı sanki onun için yazılmış gibi. Gerçekten etkileyiciydi. Hakkında daha söylemek istediğim o kadar şey var ki. Beni çok etkilediği için yazmak istedim bunları.