"Bir Yadigar Ejder Kitabı"nın uzun zamandır baskısı yoktu. Sanırım son zamanlarda bu konuda kısmetim açıldı. Yıllardır baskısını beklediğim kitaplar bir bir basılıyor. Erhan Tuncer'in Yeşilçam sinemasının unutulan üçüncü adamları üzerine yaptığı çalışmaları hayranlıkla ve heyecanla okuyorum. İhsan Yüce ile ilgili yazdığı kitabı da okurken çoğu yerde gözlerim yaşardı. Ki İhsan Yüce de Yadigar Ejder'de Yeşilçam'da en sevdiğim oyuncuların başında gelir. Sinemada yüzlerce filmde rol almış bu insanlar hakkındaki bilgilerimizin kulaktan dolma bilgilere dayanması ne kadar acı değil mi? Yıllarca nereli olduklarını, asıl mesleklerini, gerçek adlarını hatta nerede gömüldüklerini bile bilemedik. İsimleri hatırlayamadığımız oysaki yüzlerce filmde Cüneyt Arkın'dan, Ediz Hun'dan, Ayhan Işık'tan dayak yiyen kötü adamlardı onlar. Günlük yevmiye alarak sigortasız yıllarca sinemaya emek veren, dikili bir ağacı bile olmayan, yaşarken unutulan koca yürekli insanların hikayesi aslında bu okuduklarımız. Bizim jenerasyonu çoğu konuda hep şanslı görmüşümdür. Çocukluğumuzda neredeyse her kanalda akşamları, hatta gündüz kuşağında bile Yeşilçam filmleri verilirdi. Anneme, teyzeme hep bu kim, bu kim diye sorardım. Yıllar içinde sinema tıpkı kitaplar gibi bir tutkuya dönüştü. İzlediğim filmleri, yönetmenleri, oyuncuları not alır oldum. Hayatlarını araştırdım. Yadigar Ejder ya da gerçek adıyla Adnan Köylüoğlu... 40 yaşında ölmesine rağmen tamı tamına 317 filmde rol aldı. En çok Cüneyt Arkın ve Kemal Sunal filmlerinde gördük onu. Cüneyt Arkın'la 36 kez kamera karşısına geçmiş. Cüneyt Arkın'dan en çok dayak yiyen kişi olabilir belki de. Ama ben onu hep Kemal Sunal ile oynadığı filmlerden hatırlarım. Küçük bir çocuğun kötülüğü vardı onun filmlerinde. Saftı, salaktı, garibandı tıpkı gerçek hayatta olduğu gibi. Birkaç filmde iyi rolde oynattıkları da olmuştu. O zaman daha da çok sevmiştim onu. Yıllar yılı filmlerde o kadar çok dayak yedi ki, çok ciddi iş kazaları geçirdi. Ama o hiç belli etmeden çalışmaya devam etti. Çünkü meslek haindi. Bir kere işini kaybederse bir daha bulmak zor oluyordu. İstanbul'a geldiği ilk günden ölene kadar Beyoğlu'nda otel odalarında, ucuz lokantalarda geçti ömrü. Cüssesine aldanmayın, çocuk kalpli, saf bir insandı o. Ben çocuk aklımla onun içindeki o güzelliği görüp hayran olmuştum kendisine. O kadar filmde oynamasına rağmen benim zihnime kazınan filmleri aşağıdaki gibi. Babanın Evlatları Şark Bülbülü Gerzek Şaban Devlet Kuşu Avanak Apti Umudumuz Şaban Doktor Civanım Şaban Pabucu Yarım Tarzan Rıfkı

Deligözel - Bir Yadigar Ejder KitabıErhan Tuncer · Karakarga Yayınları · 201719 okunma

·

56 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Murattgenstein