Şu kısacık sayfaların insana sunduğunu bazen şanslı yaşanmış bir ömür bile sunamayabilir. Her şeyi öğrenebilmek için yeterince uzun yaşamıyoruz bu yüzden izlemek ve ders çıkarmak insana sunulmuş bir lütuf gibidir. Sayfalarda farklı, hiç bilmediğiniz insanlara rastlayabilirsiniz yada epeydir aradığınız bir şeye. Bu kitap da benim için öyleydi. Bana uzun zamandır aradığım bir şeyi verdi. İnsanların içinde inanmanın kıymetini pek bilen yoktur. Çünkü içine doğduğumuz bu şeyle - bu her türlü inanç ve düşünce olabilir - yaşamayı öğrenir ve aksini hiç düşünmeyiz. Zaten sahip olduğumuz bir şeyin kıymetini bilmek zordur. Bir balık için deniz neyse insan için inançta odur. Kitaptaki hikayelerin her biri birbirinden anlamlıydı, tıpkı insan neyle yaşar da okuduğum gibi öğüt vermenin aksine bunu gösteren bir kitaptı. Her bir öykü sanki bir temel üstüne kuruluydu. İnanç, güven, ölüm, emek... Üç ölümün hikâysi bana Emile Zola'nın Nasıl Ölünür hikayesini anımsattı. İnsan neyle yaşar da Pahom aslında bana çok iyi bildiğim ama içinde taşındığında varacağı boyuta akıl erdiremeyeceğim bir şeyi gösterdi. Bencillik ve aç gözlüğün bir veremden farksız olduğunu ve insanın vücudunu sararken ancak ölümün eşiğine getirip çok geç oluncaya kadar kendini farkettirmemesi gibi. Şimdi ise Martin'in hikâyesinde anlatılmak istenen - aslında tüm hikayede böyleydi - sevginin dünyadaki en kuvvetli şey olduğunun ve sonsuz iyiliği getirip insanı iyileştirdiğini ve yaşama sevincini bahşettiğiydi. İyilik yapmak için herhangi bir dine ihtiyaç yoktur, zaten tüm dinler de iyiliği emreder. Herkesin tanrısı farklıysada oldukları yer aynıdır. Sevgi neredeyse tanrı oradadır.

Sevgi Neredeyse Tanrı OradadırLev Tolstoy · Antik Yayınları · 20154,125 okunma

·

81 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.