Doğanın ve bunun içinde özellikle ağaçların, ormanların kitaplarını nasıl etkilediğini anlatıyor John Fowles. Doğaya bakışında babasının rolünü, ağaçlara karşı babasından nasıl daha farklı olduğunu; tüm bu ağaçların kesilmemiş dalları, farklılıkları ve ayrık otlarıyla sevilmesi gerektiğini, budama eylemini - tıpkı evcilleştirmeye çalıştığımız vahşi özelliklerimizin yontulması, yok sayıp görmezden geldiğimiz ama var olan şeylere karşı eksiltme çabamızı- ilkelce bulup benimsemediğini belirtiyor. İnsan ağaç baba ve gerçeklik arasında gezinen bir anlatı. Çünkü doğa, dağınık ve el sürülmemiş haliyle güzel. Kendi haliyle, olduğu gibi