Jean Louis Fournier'nın şiirsel anlatımıyla bu kez annesini okuyoruz.. Özellikle gençlik döneminden, zevklerinden bahsederken annesinin arkadaşlarından ve akrabalarından yararlanışı beni çok duygulandırdı. Çünkü gerçek manada annesini merak etmiş ve onu anlamaya çalışmış. yakınlarımızın üzerine adaletli bir şekilde mercek tutmak zordur. Fournier, her ne kadar olumsuzluklardan sözgelimi babasının alkol bağımlılığından bahsetse de onun doktorluğu ve iyi biri oluşuyla övünüyor. Her şekilde ailesiyle gurur duyuyor. Annesini edebiyat öğretmenliğiyle, sanatsal zevkleri oluşuyla yüceltiyor. Cefakarlığından bahsederken dünyadaki tüm eş ve anne olan kadınları düşündüm: hangisi cefakar değil ki.. Sözü uzatmadan birkaç alıntı paylaşayım.. alıntı “Benim için bir çocuğun başına gelebilecek en kötü şey, annesini kaybetmekti.” “Kendisini yücelttiğim için beni suçlamayacak mı? Satır aralarım okumayı bilecek, bu kitabın bir ilanı aşk olduğunu, öğretmenimizin Anneler Günü için dikte ettiği övgü sözleri hariç, onu sevdiğimi asla söylemeyen benim hatami telafi ettiğimi anlayabilecek mi? Bunları onu yeniden yaşatmak için yazdığımı anlayabilecek mi? Çünkü onu özlediğimi.” “Hayatımın en büyük şansı olduğundan haberi yoktu. Bunu ona söylemeye cesaret edemedim, o bana hislerimi bastırmayı öğretmişti.” “Hiçbir zaman başrolde olmamıştı, neden bir kitabın başlığı olsundu ki?” “Annemi düşünüyorum, onun uzun kış gecelerini, upuzun yalnızlık yıllarını. Gençliğin dağdağası içinde böyle bir şeyin varlığı bilinmiyor, insan çok daha sonra anlıyor. Şimdi yalnızlık kelimesinin ne anlama geldiğini biliyorum.” “Başkalarını dinlerdi, başkalarıyla ilgilenirdi, özellikle de derdi olanlarla. İnsanlar onun omuzunda ağlayarak teselli bulabiliyorlardı. … öyle zor bir hayat olmuştu ki, başkalarını anlayabiliyordu. Onların mutsuzluğunu paylaşıyor, böylece herkesin payı ufalmış oluyordu.” “Anneme yaptığı kötülük için Tanrı’yı asla bağışlamayacağım.”/Romain Gary “İnsanların yaşıyla her zaman sorunum olmuştur. Zamanın sadece geçtiğini, durmadığını unutuyorum, insan ancak sonradan, bıraktığı izlerden anlıyor zamanı.” “Yaşama sevinci vardı ama yaşamak ona her zaman yaşama sevinci vermemişti. Hayatı boyunca mutluluğa düşkünlüğünü korumuştu. İnsanlığa yararı olanlarla, müzikçilerle, ressamlarla, yazarlarla, filozoflarla teselli bulmasını bilmişti.”

Kuzeyli AnnemJean-Louis Fournier · Yapı Kredi Yayınları · 20171,520 okunma

·

464 görüntüleme

Oya Terzioglu

@Oyatrz ·

26 Ocak 2023 14:49

Keyifli okumalar olsun canım

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Book Heaven