2-Ekmeğimi Kazanırken
Gençlik yıllarında geçimini sağlamaya çalışan Maksim Gorgi, çeşitli işlerde çalışır. İlk olarak yolu ayakkabı dükkanına düşer. Burada müşterilere nasıl davranılması gerektiğini ve dükkanda çalışanların müşterileriyi kibar sesle selamlayıp nasıl arkasından demediğini, bırakmadıklarını görür.
Bir gün ayakkabıcıda çalışırken üzerine kaynar çorba dökülür. İşten ayrılmak zorunda kalır. Dedesinin evine döner. Dedesi de Aleksey'i iş öğrensin diye iyileşir iyileşmez hemen akrabalarının yanına gönderir. Ama gelgörelim, akrabaları orada Aleksey'e çocuk bezi yıkatmak, yemek yaptırmak, temizlik, bulaşık yıkatmak, pazardan alınan öteberiyi küfeyle taşıtmak gibi evin işlerini yaptırırlar.
Aleksey yaşadıkları karşısında üzgündür.
Olanları, onu ziyarete gelen iyi kalpli ninesine anlatır. Ninesi de ona "acıya katlanması gerektiğini," söyler.
Kiliseye her gittiğinde ninesinin Tanrısına
dua eder. Bir çıkış yolu arar. Derken gemide bir bulaşıkçı arandığını öğrenir. Hemen başvurur. İşe alınır. Orada en çok geminin Ateşçi'si ile yakınlık kurar. Bir taraftan çok sevdiği kitapları okumaya devam eder, bir taraftan da Ateşçi'nin kendisine verdiği öğütleri dinler. Taa ki Ateşçi gemiden ayrılıncaya kadar..
Ateşçi "Kader hepimizin dümenidir kardeş..." diyerek Aleksey''e veda eder ve gemiden ayrılır. Ateşçi'nin ardından Aleksey'de daha fazla tayfaların arasında kalamaz, o da ayrılır. Tekrar dedesinin evine döner. Kuş avcılığı yapmaya başlar. Sonra ise bu kez, ikona satıcısı olarak iş bulur.
Dükkanda tek teselliyi yazara kitapları veriyordur. Ama o da ne? Oradakiler, onun kitap okumasına izin vermiyordur. O da sürekli gizliden gizliye okumaya çalışır. Bunun için yaptıklarını şu sözlerle dile getirir:
"Bana mum vermiyorlardı, alacak param da yoktu. Gizlice şamdanların iç yağlarını biriktirmeye başladım. Bunları teneke bir sardalya kutusuna koyuyor, biraz da kandil yağı döküyordum. Bükülmüş iplikten fitil yapıyor, geceleri ocağın üstünde dumanlı bir ışık yakıyordum." (syf167)
Bir de okuyacağı kitapları komşuları, kitapsever Kraliçe Margot'dan alıyordur.
Kış kendini hissettirmeye başladığında gemide vapur seferleri yapılamaz hale gelince, ikon atölyesinde çırak olarak çalışmaya devam eder.
Müşterileri dükkana çekmeye çalışır. En büyük tutkusu kitaplarını okumaya devam eder.
Bir gün eski patronunu görüyor, patronu ona tekrar yanında çalışmasını teklif ediyor. Sonra birlikte kayığa binip yola koyulurlar.
Patron, Peşkov'a dert yanar. "Sıkıntıdan patlayacağım Peşkov! Oturup konuşabileceğim hiç kimse yok. Herkes marangoz, duvarcı, köylü, dolandırıcı..." (syf 302)
Evlilik önemli bir şey kardeş. Çizme de değil ki çıkarıp atasın!" (syf 304)
Çalışırken üvey babasını görür. Ona sık sık tavsiyelerde bulunur. "Karakter sahibi insanı okul iyi yetiştirir. Ancak çok iyi eğitim görmüş insanlar hayatta bir yere gelebilirler..."
"Sizin için en iyisi buradan gitmek. Burada kalmanın size hiçbir şey edindirmeyeceğini, bir faydası olmayacağını düşünüyorum." (syf 311)
Yazar da aynı sene okumak umuduyla Kazan şehrinin yolunu tutar.
Dilerim olay örgüsünü dilim döndüğünce izah edebilmişimdir. Keyifli okumalar diliyorum, Değerli Dostlar.. Sevgiyle kalınız.
๑ ◕‿◕ ๑ 
Gizemli okur
·
3.576 görüntüleme
📍📍Yazarın gençlik yıllarında çalıştığı işler: ayakkabı satıcılığı, ressamlık-çizim-ev işleri, gemide bulaşıkçılık, kuş avcılığı, ikona satıcısı, inşaat işçiliği..
📍📍1800'ler Rus toplum yapısı:
Kadınlar,genevler,meyhane,kilise ilahileri, içkiye kadına düşkünlük, dövüşme, kavga, yoksulluk, ahlaki çöküntü
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.