"Kırmızı gibi sana olan hislerim." dedi adam. "Öylesine aşk dolu, öylesine sıcak ve öylesine tutkun." Aynı kor ateş gibiydi hisleri, dokunuşu yakıcıydı ama yıkıcı değildi. Her gördüğünde kadını, yeniden vuku buldu. Tekrar ve tekrar vuku buldu. Varlığının icazeti kadının elindeydi fakat kadın. Ah kadın. Kadın mavi gibiydi adama karşı. Öylesine derin, öylesine uçsuz bucaksız ve öylesine yoğun. Aynı bir su gibiydi kadının hisleri, dokunuşu yatıştırdı ve söndürdü adamı. Adam her seferinde yeniden yanmak zorunda kaldı kadın karşısında. Kadın her seferinde yeniden söndürdü adamı. Ve kadın gitti, adam bitti.
oguzhan