Sevgi yelpazeye benzetilirse bir ucunda aşk var, diğer ucunda ise nefret. Sevgi, aşk ve nefretin ortasında durur; bir denge halidir. Nefret ve aşk, sevginin aşırı uçlarıdır. Sevgi bir denge hali olduğundan beyaz bir ışık gibidir; nefret karanlık, aşk ise kızıl bir kırmızı... Şüphesiz arada tonlar vardır. Sadece iyi şeyler sevilmez, kötü olan da sevilebilir. Yani sevgi bir duruma ait değil, farklı hallere yönelebilir. İnsan sevmeden yaşayamaz; sevgisiz insan yok gibidir. İnsandaki sevgi duygusu mutlaka bir şeye yönelir, bir şekilde nesnesine kavuşur. Sevdiği ne olursa olsun, insan sevince yaşadığını hisseder. Ancak iyi sevildiğinde iyi, kötü sevildiğinde kötü olunur.
·
57 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.