Japon Edebiyatı’yla #yukiomişima kitaplarıyla tanışmıştım. İki kitabını okudum #yazortasındaölüm ve #yıldız , Yıldız’ı daha çok sevmiştim. Neyse, #insanlığımıyitirirken de Japon Edebiyatı’na ait bir kitap. Konu olarak aslında çok derin ama çeviri ve baskı kaynaklı sanırım çok hatalar vardı kitapta, okumamı hatta anlamamı zorlaştırdı. Halbuki gerçekten güzel konusu, yazarın kendi hayatını roman gibi anlattığı bir kitap çünkü. Alice Miller’in #ihmaledilenanahtar kitabında incelediği zamanın yetişkin sanatçılarının, düşünürlerinin, diplomatlarının çocukluklarını anımsattı bana. Hep şaklabanlık yapıp insanları güldürmek isteyen bir çocuk.. Büyüdüğünde yaşadığı yalnızlık.. Yalnızlık çok çeşitlidir elbette böyle düşünürsek yazarın ana karakterine yüklediği yalnızlık çok daha ağır oluyor. Amaçsız bir hayatın yavaş yavaş tükenişi tam olarak.. Güzel bir kitap fakat doğru yayınevi değildi benim için. Başka yayınevlerinde de baskısı varmış ben sonradan gördüm. Okuyacak olanlar o yayınevlerini tercih etsin bence. ‘Mutsuzluk. Bu dünyada, farklı farklı mutsuz insanlar var; hayır, her yer mutsuz insanlarla dolu desem abartmış olmam.’ #alıntı

İnsanlığımı YitirirkenOsamu Dazai · Japon Yayınları · 201734,4bin okunma

·

33 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Emine Kaplan Özcan