"Bu anlatıyı yazmaya başladığım Kasım ayından bu yana birkaç ay geçti. Çok zamanımı aldı, çünkü benim için unutulmuş olayları gün ışığına çıkarmak, sıfırdan uydurmak kadar kolay değil. Hafıza direniyor. Eski bir dükkânın çıngırak sesinde, içi geçmiş kavun kokusunun çağrışımında beliriveren Y.'deki yaz tatillerime, kendi görüntüme bel bağlayamazdım. Gökyüzünün renginin, yakınlardaki Oise Nehri'ne vuran kavak yansımalarının bana öğreteceği bir şey yoktu. Bekleme odalarında oturan ve sıkılan insanların tavırlarında, çocuklarına seslenişlerinde, tren istasyonlarındaki vedalaşmalarda babamın yüzünü aradım. Orada burada rastladığım, adını sanını bilmediğim, hiç farkında gücün ya da ezilmişliğin belirtilerini taşıyan insanlarda, onun konumunun unutulan gerçekliğini yeniden buldum."
·
16 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.