İyi akşamlar sevgili okurlar, Bu yazdığım bir incelemeden ziyade içimi dökmek de denebilir. Kitap çok önceden yazılmış ama geçmişi de şimdiyi de hatta ve hatta sanırım en çok da geleceği ilgilendiren bir konusu var. Zaman... Hem zamanın kısalığından söz edip hem de gereksiz şeylere pek çok vakit harcayan biz insanlar olarak ne garip diyorum. Yoldan geçerken bir çiçeğin güzelliğini fark etmeye zamanımız yok, bir kedinin başını okşamaya da zamanımız yok hatta ve hatta yürürken hiç tanımadığımız çocukların oyunlarına dahil olmaya da zamanımız yok tabi dışarıda oyun oynayan çocuk varsa! Ama televizyon karşısında anlamsızca dizileri, programları izlemeye ne yazık ki zamanımız var. Kitaptaki Çocuk Deposunu şimdiki kreşlere benzettim ben. Hani anne ve babası çalıştığı için daha küçücük yaşlardaki çocukların sabah erkenden götürüldüğü kreşler var ya onlara. Neden çocuklar oraya götürülüyor? Çünkü babası ve annesi çalışıyor e evde de kalamaz. Ama o çocuk için önemli olan oyundur anne baba ilgisidir. Bende çocukluğumda oyun oynayarak büyümedim. Annem de babam da çalışırdı diye. Bi elimize tablet birine kumada verirlerdi. Neymiş efendim dışarısı tehlikeli! Peki oyundan, arkadaştan, hayal kurma yetisinden yoksun olan bir çocuğun yetişkinliği tehlikeli değil mi? Dünya birazda bu yüzden kötü insanlarla dolmuyor mu? Sebebsiz yere agresif, bilinçsiz, tutarsız, asabi, sadist insanlar nasıl meydana geliyor? Bu şekilde bireyleri toplumdan hayattan soyutlayarak değil mi? Genelleme olarak konuşuyorum tabiki istisnalar vardır. Ama daha iyi yerlerde oturabilmek, daha çok para kazanabilmek, daha lüks hayatlar sürebilmek uğruna ne kadar yaşıyor insanlar bunu anlamıyorum. Her şeyin en iyisi en güzeli derken yıllarca bunlara çalışan insanlar ne ara yaşamaya fırsat bulacaklar? Bir çocuk için ailesi ile geçirdiği vakit çok daha üstündür en pahalı oyuncaklardan. Ben şimdi hiçbir oyuncağımı hatırlamıyorum mesela o evde tek başıma geçirdiğim gündüzleri hatırlıyorum bir de kendime arkadaş olsun diye bilerek yerlere şeker döküp de gelen karıncalarımı :) Zaman derken çok dikkat etmek gerekiyor. Boş zaman diye nitelendirdiğimiz ne diye veya dolu zaman nedir diye?... Belki çoğu kişi okumayacak ama ben yinede kitapla birlikte Momo' nun da yaptığı gibi içimi dökmek istedim.

MomoMichael Ende · Pegasus Yayınları · 201766,1bin okunma

·

99 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

K.