Gönderi
*spoiler*
Yakup Kadri hem çok yönlü hem de kalemi çok kuvvetli bir yazar.
Eserde mütareke yıllarında İstanbul ahalisinin tutumu, daha doğrusu yozlaşmışlığı birkaç karakter üzerinden anlatılıyor. Karakterler Kiralık Konak'takilere çok ama çok benzer şekilde oluşturulmuş. Yine yazarın ahlaki çöküşü temsilen eklediği Leyla (Kiralık Konak Seniha) Milli Mücadele ruhundan, toplumsal empati duygusundan yoksun, son derece şımarık bir karakter. Necdet karakteri de birçok yönden Hakkı Celis'i çağrıştırıyor. Fakat bu kitapta yazarın Yunan mitolojisi bilgisi daha gözle görülür şekilde hikayede akıyor.
Necdet'in işgalciler tarafından düzenlenen partinin ortasında bunalmış bir ruh haliyle balkona çıkıp Anadolu'ya özenmesi, o ruha ve milli mücadeleye dair okuduğum en iyi bölümlerden biriydi. Eser boyunca Necdet'in Leyla'yı terk edip Anadolu'ya katılmasını bekledim ama karakter o denli pasifti ki bir türlü istediğimiz harekete geçemedi fakat gariptir ki bu esere ayrı bir realizm vermiş ve eseri durağanlaştırmak bir yana eseri daha da akıcı hale getirmişti.
Yazarın İngiliz subayla bile empati yapmaya çalıştığı noktaları sevdim, bu bölüm gerçekten esere realist bir yön veriyordu. Zaten Yaban'da yazarın ne denli iyi bir realist olduğunu da görüyoruz. Leyla'yı ise gereksiz derecede kötü buldum. Bunun nedeni olarak ona, bu bakışı ekleyen bir geçmiş ya da travma eklenebilirdi. Ailesi savaş zengini, vatan sevgisini anlamayan ruhsuzlardı, kızı da öyle oldu hikayesi olayın derinliğine göre biraz sığ kalmıştı.
Atamızın İstanbul'a küskünlüğünü ve dönem İstanbul'unu anlamak adına güzel bir kitaptı.
·
33 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.