Böyle bir şey var mıydı aslında: insan kendini incitecek şeyleri silip atabilir miydi? Geçmişin içine doğru iyice yayıldık diye yazmıştı Prado. Bunu sağlayan duygularımız, yani derindekiler, kim olduğumuzu ve kendimiz olmanın nasıl bir şey olduğunu belirleyen duygular. Çünkü bu duygular zaman tanımazlar, tanımazlar ve onu reddederler.