"Sevdalanmaya gidiyormuşum meğer... Bunu daha önce bir kâhin bana söyleseydi, kuşkusuz geri dönmeye kalkmazdım, ama bu sevdanın nerede, nasıl karşıma çıkacağını düşünmekten belki de olayların sırasını bozardım, zamanı altüst ederdim. Geleceğimizi bilmemektir bizi zamanın içine sokan. Yoksa bir gün dizlerine dokunur dokunmaz onun soyunuvereceğini bilip de beklemek, bir ölümlünün sabrını aşar." Bazı kitaplar başlangıç cümleleriyle okuyucuda ilgi uyandırmayı başarır, bunlardan çok azı ise devamında kendine hayran bırakır. Raziye, kuşkusuz bu kitapların başında geliyor benim için. Yukarı yazdığım alıntıyla başlıyor ve okuru öylesine içine çekiyor ki... Anday'ın şairane diliyle pastoral anlatımı birleşince unutulmaz bir roman çıkıyor ortaya. Her bir cümlesinin büyük bir itinayla nakşedildiği o kadar belli oluyor ki okurken keyif almamanız olanaksız hale geliyor. Zaten Melih Cevdet Anday deyince akla gelecek kelimeler de belli. Denizsiz, doğasız, aşksız ve sevdasız bir Anday düşünülemez. Bu kitap, doğa ve ona ait unsurlarla bezeli pastoral bir hikâye, doyasıya cinsellik ve tutku dolu bir aşk hediye ediyor bize. Çünkü doğa gibi aşk da merak edilen, tadına ve gizemine şiir ve akıl yoluyla varılması mümkün olan bir konudur Anday'da. Tüm bunların yanında toplumsal meselelere de değinmekten kaçınmıyor. Karakterler ve aralarındaki diyaloglar üzerinden aydın ve aydınlanma kavramlarının birbirinden kopmaz ilişkisini ve çağımızda aydın olmanın her zamankinden daha güç olduğunu ele alıyor. Entelijansiyanın muzdarip olduğu konulardan dem vurup Türkiye’nin sosyo-politik gidişatına adeta ışık tutuyor. Roman; başından geçen birtakım siyasi olaylar yüzünden kafa dinlemeye, köyde yaşayan dayısının yanına giden bir yeğenin söylemiyle başlıyor. Ve geldiği bu yerde dayısının evlatlığı Vedia ile tanışıyor. Olay örgüsü, arka planda gerçekleşen olayların dışında bu üç ana karakterin üzerinden ilerliyor: Yeğen, Dayı ve evlatlık Vedia. Gerek Dayı ile Yeğen, gerekse de Dayı ve köy halkı arasındaki diyaloglarla eski-yeni çatışmasına bir kapı açıyor, aşkî cümlelerin tam ortasından gerçekliğe uyandırıyor okuru. Kendinize bir iyilik yapın ve mutlaka Melih Cevdet Anday okuyun. Cümlelerinin tekrar tekrar okunmasıyla anlam kazanacak bu roman, her sözcüğünde, her imgesinde nabız atışları duyulan coşkulu bir aşkın ve sevişmenin romanı: Raziye. "Öyle, güzelliği sonradan, tanıdıkça, yavaş yavaş anlaşılan kızlardan değildi; uzaktan görülen bir yonutun yaklaşıldıkça çizgilerini azar azar ortaya çıkarması gibi zamanla varılacak, sakladığı, istemeden olsun sonraya bıraktığı bir şeyi yoktu, deniz gibiydi, ne yandan bakarsan bak, deniz, öncesi sonrası olmayan."

RaziyeMelih Cevdet Anday · Everest Yayınları · 2023419 okunma

··

1.006 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Kayaberk İpek