Kitabın sonunda gözyaşlarıma boğuldum. Çok isterdim Alice'nin bir gün bu kitabı kendisinin yayınlamasını. Binlerce kez utandım binlerce kez ürperdim hayatının baharında istemeden uyuşturucu madde kullanma yoluna sokulan ve tüm mücadelesine rağmen kurtulamayan ve bunu yalnızca en yakın arkadaşım dediği günlüğüne yazabilen Alice. Alice yalnızca biri binlercesi aynı bataklıkta hepsinin hikayesi bir noktada ortak. Çocuklarımıza sımsıkı sarılalım. Konuşalım ama laf olsun torba dolsun diye değil. Bakın yasamım boyunca gördüğüm tek şey vardı. Aile içinde sevgiyle büyümüş, onaylanmış, ve birey gibi hissettirilmiş görüşlerine ve kimliğine saygı duyulmuş hiçbir birey istenmeyen bir yaşam tarzının içinde bulmayacaktır kendini. Kimlik edinme aşamasında en sağlıklı şekilde kimlik karmaşı yaşayarak kimlik bunalımına girmeden kendini keşfetme olağanı bulucaktır. Bakın bugün kimlik edinememiş bireyler yetişkinlik ve olgunluk zamanlarında da eş seçimi, iş seçimi, bir kıyafet bir karar bir girişim aklınıza gelebilecek her noktada aksayarak ilerleyecektir. Yaşamın sonunda ise edinilememiş bir kimlik eksikliğinin ve kimliksiz bir yaşamın yasını tutucaktır. Alice bu bataklıktan kurtulursa çocuklar için bi şeyler yapmak istediğini söylüyor günlükte. Alice bunu başardı ve kitabı dünyanın başka bir yerindeki binlerce kişi okudu ben okudum her satırına her kırılganlığına altını çizdiğim her satırına kurduģu ve yaşından çok çok olgun düşüncelerine hayranlık duydum. Alice hepimize en yakımızdakine gözlerimizi çevirmemiz gerektiğini gösterdi. Ergenlik yalnızca bir dönem ama bu dönemde yapılan hatalar geri dönüşü olmayan binlerce yara açacaktır tıpkı erken çocuklukta olduģu gibi. Çocuklarımız ve ergenlerimiz için hepimizin sorumluluk payı var. Toplumsal tabular, aile içi iletişimsizlik, ergenlik dönemindeki yoğun duygular, anlaşılmama hissi ve vb tüm olabilir senaryolara önceden hazırlık yapmak ve dış dünyanın kötülükleriyle karşılaştıkları zamanlarda gerekli destek ve güvenli bir alan yaratmak ve bunu hissettirmek hepimizin mihenk noktası olmalı. Ebeveyneler, arkadaşlar, eğitim kurumları, sağlık kuruluşları, ve ilgili tüm kurumlar hepimiz bu mücadelenin ortak paydasında buluşmalıyız. Günlüğün sonunda görüşlerini belirten psikoloğun ifadesiyle bitirmek istiyorum " Gençlerin ihtiyacı olan şey, uyuşturucu kullanımıyla ilgili rahat ve geniş bilgidir; sessiz bir panik veya belirsiz tembihler değil." (James Hemmimg)

Bir Genç Kızın Uyuşturucu GünlüğüBeatrice Sparks · Koridor Yayıncılık · 2009867 okunma

·

99 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Evin