Güzel bi final kitabıydı. Kestra Herruh Ormanı'na hayat vermekle ve büyüsüyle kucaklaşmaktaydı. Ta ki Joth'la tanışıp daha önce hiç denenmemiş bir şey yapana kadar. Kestra'nın kimseye güvenmemesi ve hep kendi bildiğini yapması çok çok iyiydi. Asalak kadın karakterlerden sıkıldıysan Kestra'nın öfkesi sizi kutsayacaktır. Simon'u hiç sevmedim keşke Kestra başka birine aşık olsaymış. Çok kararsız ve ne istediğini bilmeyen bi karakterdi. Asıl sorunumuz Lord Endrick sanıyorken, Lord Endrick olmasaydı da sorunlar ne boyutta olurdu bunu okuyoruz. Yine de gülümseten güzel bi sondu. Bazen savaş asla bitmeyecek sandım çünkü tam evet işte şimdi oldu diyorsun bir yerden bir şey çıkıyor. Tek sitemim yazar kimseyi öldürmemeye yemin etmiş gibiydi keşke çok kanlı ölümler okusaydım kötü karakterler bile neredeyse asla ölmüyordu. Rawk ateş nefesli kuşum seni çok özlüceeeem <3