1.Dünya Savaşı başladığında yönetimde olan İttihat ve Terakki mensupları savaşa körü körüne bir Türkçülük ve Turancılık davasıyla mı girmişlerdi? İddia edildiği gibi gerçekten savaşta tarafsız kalabilir miydik? 1.Dünya Savaşı'nda büyük bir travma yaşayan Ermeniler işlerin bu raddeye gelmesini engelleyebilirler miydi ya da yaşanan bu durumu İtttihat Terakki önceden planlayarak bile isteye bir katliama mı girişti? İtilaf devletleri gemileri Çanakkale önlerine geldiğinde dahi devleti yönetenler Ermeni patriğiyle ve Ermeni ileri gelenleriyle görüşerek Ermeni isyanlarının ve tedhiş hareketlerinin durmasını istedi mi? Cepheye asker sevketmekten ya da cephede ki komutanlarla telgrafla haberleşmek olanağından uzak bir yönetim nasıl planlı bir "soykırım'a " imza atabilir. En önemlisi de iktidara sahip olan İttihat ve Terakki Cemiyeti son ana kadar unsurların birliğini savunan Osmanlıcı fikriyatına mensupken nasıl ırkçılıkla ya da Turancılık hayaliyle suçlanabilir? Unesco daimi elçimiz Altay Cengizer tarafından kaleme alınan kitapta dönemin büyükelçileri ve yabancı devlet adamlarının yazışmaları, telgrafları ve konuşmaları değerlendirilerek " Adil bir Hafızayla" bir sorulara cevap ararken; zor dönemde, zor bir karar vermek zorunda olan ve verdikleri kararın sonuna kadar arkasında durup bedelini de canıyla ödeyen, koskoca bir imparatorluğun enkazıyla başbaşa kalmış inanmış bir avuç insanın hakkını teslim etmeye çabalıyor.

Adil Hafızanın Işığında Osmanlı'nın Son SavaşıAltay Cengizer · Ötüken Neşriyat · 201728 okunma

·

127 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Muhammet BÜLBÜL