Gönderi

Ağaçlar ve Bebekler ve Babalar ve Anneler
Ama sinirlerime dokunuyor işte.Bir kalem ve defterle yalnız başıma dışarı çıkıyorum ve büyük bir köknar ağacının eteğine olanca ağırbaşlılıkla oturuyorum ve bir fındığı kemiren bir sincap gibi , düşüncelerin gelmesini bekliyorum. Fındığın içi boş ama.
Sayfa 117Kitabı okudu
·
123 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.