Bir hayata dokunduğunda güzelleştireceği muhakkaktı. Kendi hayatının boşluklarına da aynı maharetle dokunabilmiş miydi? Başkalarının yaralarını şefkatle sararken kendi yarasına aciz kalan, başkalarını düştüğü yerden kaldırırken kendisi için güç yettiremeyen, başkalarına sürekli gülümserken gözyaşlarını içine akıtan kadınlardandı belki de.
Sayfa 142
·
112 views
En çok biz iyi gelmek istiyoruz birilerine. Birilerini ihmâl ederken. Kendimizi yitirirken dokunduğumuz eller, ellerimizde kalıyor. Ondandır tüm beyhûde çabalar.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.