İnsan hiç kimse için kendi hislerinin sıhhatini bozmamalı, kendi güzergâhından sapmamalıdır. İnsanları gözünde büyütmeyi bırakmak, bazı kimselerin kalbinde ayırdığın yeri hak edip etmediğini kavramak, birini düşündüğün zamanların sana neler katıp senden neler eksilttiğini anlamak hayat yürüyüşünün kemâl safhalarından biridir. Ömür, kimse için vakti ziyan etmeye, duyguları heba etmeye değmez. İnsan suiniyet, kuruntu ve vehimlerle vakit kaybetmek yerine kendi zanlarını hüsnühâl üzere tutmalıdır.