Küçük çocukların sevmeye yetenekliliği konusunda, erişkinler çokluk bir aldanışa kaptırır kendilerini. Çünkü sevmeye yeteneklilik ve sevilmelere açlık birbirinin aynı değildir. Sevgiye aç öyle çocuklara rastlarız ki, bir sevme yeteneğinden yoksundur. Çevresindekilere gösterdikleri yakınlık gerçek sevgiden ayırt edilemez; ama bu yakınlık, çevresindekilerden sevisel yaklaşımlar elde etme amacına yöneliktir yalnızca. Bir çocukta gerçekten bir sevme gücü bulunup bulunmadığını, onun bir özveri yeteneğine sahip olup olmaması gösterir.
Sayfa 16Kitabı okuyacak
·
82 görüntüleme
Çocuk anne babasının ve daha başkalarının sevisel yaklaşımlarını içgüdüsel bir doyumdan el çekerek kazanma yolunu tutuyorsa, işte o zaman gerçekten seviyor demektir. Ama doymak bilmez biçimde sevgi arıyor, ama çevresinin sevisel yaklaşımlarına karşı kendisi bir şey vermek istemiyorsa ya da veremiyorsa, o zaman bencil (egoist) ve bensever (narsist) biridir, dolayısıyla, ruhunda bir vicdanın gelişeceği kuşkuludur.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.