Kanatların dumansı salınışı suskusunu kırıyor gözlerin
Rüzgarda ufalanıyor mercan susuzluğuyla öpüşlerin
Şaşkınım şafak vakti
İçime boşalıyor hayat bir özlem oylumunda
Bende yansıyor şimdi dünyadan yerler
yoldaşım olmuş hepsi
ve yön kokluyorum
Ölüme dek yolculuğa yazgılı
Uykuda konaklıyoruz
Güneş söndürüyor ağıdı
Sırtımda ılık arık altın bir pelerin
Bu ıssızlık terasından sarkıyorum kucağına
iyi havaların