Beni yolda yürürken görenler herhalde deli olduğumu düşünüyordur. Fakat değilim.
Sadece karıncalara basmadan yürümeye çalışıyorum!
Ya biz de o kadar küçük olsaydık diye, kendimi karıncaların yerine koymadan duramıyorum.
O gün bir karınca düğünüyle karşılaştım; belki de ulusal bir bayramdı...
Yüzlercesi bir araya toplanmış, bir şey kutluyordu belli ki.
Elimde de marketten aldığım domates torbaları...
Önümdeki karınca yuvasını görür görmez üzerinden atlamamla yeri boylamam bir oldu.
Ama neyse ki yuvalarını bozmadım.