Kavuşamayan aşıkları çağıran uçurumda esen rüzgârdır efsaneler; dağların doruğu, kayaların sessizliği, göllerin dibindeki yansımalardır. Efsane, güzellikler evrenidir; dil şölenidir. Bazen kilim motifinde gizli bir sevda olur renk renk konuşur; bazen de bir kuşun kanadına takılır özgürlüğe uçar. Bazense aşktır yüreğin derin denizlerinde çalkalanan. Efsane, zamanın onsuzluğuna açılan ölümsüz bir başkaldırıdır. Efsane dağın taşın sesi, ıssızlığın yankısıdır. Bu topraklarda yiğitlik, dürüstlük ve erdemdir efsaneler. Haksızlığa, adaletsizliğe, zorbalığa direnmenin öteki adıdır. Efsaneler Anadolu’nun özü, ruhu, can damarıdır… İbrahim Zeki BURDURLU (1922-1984) Şair, yazar. Ortaöğrenimini İstanbul Erkek Öğretmen Okulu’nda, yükseköğrenimini Gazi Terbiye Enstitüsü’nde tamamladı (1948). Lise ve eğitim enstitülerinde Türkçe, edebiyat öğretmenliği yaptı. Ahmet Kutsi TECER’in yönettiği dönemde Ülkü dergisinde (1941-1945) yayımladığı şiirlerle halk şiir geleneğini, yeni anlatıl biçimleriyle zenginleştirme çabası gösterdi. İlk gençliğe özgü içtenlikle gerçekçi özlemleri birleştiren ilk kitabından (Toprak İnsanları) sonra da temel olarak aynı anlayış çizgisine bağlı kaldı. Sanat ve Edebiyat, Millet, İstanbul, Fikirler, Şadırvan, Su, Hisar, Varlık dergilerinde yayımladığı şiirlerin, araştırma yazılarının, eleştirilerin yanı sıra başarılı masallar ve oyunlar da yazdı. İbrahim Zeki BURDURLU, modern şiirle halk şiirimizi kaynaştırmaya çalışmıştır. Şiirlerinde, bireysel duyguların yanı sıra toplumsal temaları da işler. İlk şiirlerinde görülen anılarına sıkı sıkıya bağlılık, daha sonra yerini Atatürk sevgisine, Kıbrıs özlemine, memleket gerçeklerine bırakır. Doğup büyüdüğü yerlerin yöresel renkleriyle yaşantılarını, halk şiirimizin geleneklerinden yararlanarak kendine özgü bir deyişle mısralaştırır.

Ülkemin Efsaneleriİbrahim Zeki Burdurlu · Tudem Yayınları · 2007113 okunma

1 artı 1'leme

·

26 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.