Gönderi

Öfke Nöbetleri!
Hayatın içinde acılar vardır. Çocuğumuz için bu acılar daha fazladır. Nitekim bir yetişkin için 'acı' olarak tanımlanan şeyler genellikle kayıplar, hastalıklar, travmatik hadiseler olabiliyorken, bir çocuk için annesinin ona sınır koyup 'hayır' demesi, öğretmeninin onu değil de arkadaşını tebrik etmesi, babasının kaşlarını çatmaı, kardeşinin oyuncak arabasını kırması gibi şeyler olabilecektir. Hatta küçük yaştaki bir çocuğu duygusal olarak acıtan şeyler arasında, mesela aniden başlayan elektrik süpürge sesi bile vardır. Yaşamın doğal bir parçası olan bu küçük 'T'ler, yani travmatik duygular eğer düzenli olarak sağaltılamazsa birikir, birikir ve en sonunda miniminnacık bir sebeple patlama gösterir ve çocuğumuz öfke nöbetine girer.
Sayfa 107Kitabı okudu
·
28 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.