Ruqəyyə Mənsimova: "Kendi yazdığım bir yazı...": Kendi yazdığım bir yazı... ... Yorgundu. Yorgun bir şekilde yürüyordu. Bıkmış bir şekilde, yalnız bir şekilde. Bakıyorlardı ona keşke görseler diye düşünüyordu. BIKTIM! Kulaklıkları takılıydı "uykusuz ve dengesiz" şarkısını dinliyordu. Şarkı onu anlatıyor gibi geliyordu. " Akıyormuş zaman ben ittirmesemde, gülümsersem sana gülecekmisin sende? Günler karışıyor, insan alışıyor, vapurlar yanaşıyor içinden sen inmesende." Ona ihtiyacı vardı. Şimdi ise koşmaya başladı. Koştu, koştu ve koştu durduğunda bir uçurumun kenarındaydı. Baktı sonsuzluğa. Atlamak istedi ama durdu, yapamadı. Arkasında kalanlar olacaktı. Ağlamazlar diye düşündü. Ama yapamadı yine. Hayat onu uçurumun kenarına getirmişti ama atlamasına izin vermiyordu. Gelmedi diye düşündü, bu kez olmadı.

... Yorgundu. Yorgun bir şekilde yürüyordu. Bıkmış bir şekilde, yalnız bir şekilde. Bakıyorlardı ona keşke görseler diye düşünüyordu. BIKTIM! Kulaklıkları takılıydı "uykusuz ve dengesiz" şarkısını dinliyordu. Şarkı onu anlatıyor gibi geliyordu. " Akıyormuş zaman ben ittirmesemde, gülümsersem sana gülecekmisin sende? Günler karışıyor, insan alışıyor, vapurlar yanaşıyor içinden sen inmesende." Ona ihtiyacı vardı. Şimdi ise koşmaya başladı. Koştu, koştu ve koştu durduğunda bir uçurumun kenarındaydı. Baktı sonsuzluğa. Atlamak istedi ama durdu, yapamadı. Arkasında kalanlar olacaktı. Ağlamazlar diye düşündü. Ama yapamadı yine. Hayat onu uçurumun kenarına getirmişti ama atlamasına izin vermiyordu. Gelmedi diye düşündü, bu kez olmadı.

1 plus 1

16 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ruqəyyə Mənsimova