Şiir yazmak rahatlatıyormuş
Deniz
Düşmüşüm sonu görünmeyen karanlığın içine
Yakılmıyor ışıklar, açılmaz hiçbir perde
İçimde bağırarak dalıyorum derinlere
Dinler mi bilmem her şeyi kusuyorum denizlere
Tenimde taptaze rüzgar
Şafakta güneşle açılır beyaz sayfalar
Dinmediğini anladım, beynimde uğultular
Deniz kadar saf değilim
Dört tarafım yalancılar
Dökmeye gidiyorum biriken her ne varsa
Dalgalara karışsın, katılsın esrarlara
Denizler sahip çıkar yaşayan ölü ruhlara
Hayatları kısa ama sığmıyor satırlara