Öncelikle bu kitabı beğenmeyenleri zerre anlamadığımı ve kitaba bayıldığımı dile getirerek incelememe başlamak istedim. İlk sayfasından itibaren kitabı elimden bırakamadım ki bu iki günüm aşırı yoğundu sabah 7de kalkıp hastaneye gittiğimizde okudum. Yorgunluk, uyku ne varsa unutup okudum. Evet korkunç bir psikoloji var, korkunç bir distopyaya sahip -korkunç bir distopya diyorum çünkü birey her ne kadar iğrenç bir kişiliğe sahip olsa da özgürlüğü elinden alınıyor buna değineceğim- artı olarak herkese de hitap etmez fakat bu kurguya şaşıp hayran olmadan kalmak bence imkansız. ——SPOILER—— Özgürlük konusuna değinmem gerekirse Alex'e yapılanları başta onaylasam da sonradan kesinlikle hoş bulmadım. Kötülük yapamaması, iyiyi arzulamaya başlaması tabii ki iyi fakat kötü muameleye uğradığı zaman kendini savunamaması, dayak yemesi veya rahatlamak istediği bir "müziği" dinleyememesi onun özgürlüğünü kısıtlayan ve onu insan olmaktan çıkaran, bir "robot" olmasını sağlayan kötü bir "iyileştirme yöntemi" yüzündendi. Romanın sonlarında onu eski hâline çevirmelerine sebep olan hipnopedyayı kullanmalarının daha uygun olacağını düşündüm ki bu da özgür düşüncelerini bir nevi kısıtlasa da daha iyi olacağını düşündüm. Ama sonuç olarak en sonunda kendi öz iradesiyle ergenlik döneminde yaptığı hataları fark edip hayatına yeni bir sayfa açması gayet hoşuma gitti. Sanırım rahatsız olduğum tek nokta Alex'in yaşıydı. Birçok rahatsız edici olay olsa da bu tür insanların bu tür şeyleri yaptığını zaten bildiğimiz için o psikolojideki insanı düşünerek okuduğumuz için çok absürt gelmezdi fakat ana karakter ve arkadaşları 15 yaşı civarındalar. İlk bölümün sonunda Alex'in 15 yaşındayım demesi beni vurulmuşa çevirdi diyebilirim.

Otomatik PortakalAnthony Burgess · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 200991,5bin okunma

·

108 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.