Kuss bin Sâide
"Ey insanlar! Geliniz, dinleyiniz, belleyiniz! İbret alınız! Buna ihtiyacınız var. Yaşayan ölür, ölen fena bulur. Olacak neyse olur. Yağmur yağar, otlar biter. Çocuklar doğar, annelerinin ve babalarının yerini alır. Derken hepsi ölüp gider. Hadiselerin ardı arkası kesilmez, hepsi birbirini kovalar. Kulak veriniz, dikkat kesiliniz, gökte haber, yerde ibret alınacak şeyler var. Yeryüzü bir büyük divan, gökyüzü yüksek bir tavan. Yıldızlar yürür, denizler durur. Gelen kalmaz, giden gelmez. Acaba vardıkları yerden hoşnut olup da mı kalıyorlar? Yoksa orada kalıp da uykuya mı dalıyorlar Yemin ediyorum! Allah'ın indinde bir din vardır ki, şimdi içinde bulunduğumuz dinden daha sevgilidir. Ve Allah'ın gelecek bir peygamberi vardır ki gelmesi pek yakındır. Gölgesi, başınızın üstüne geldi, üzerinize düşmeye başladı. Ne mutlu o kimseye ki ona iman eder… Ey Iyad halkı! Hani ya babalar, dedeler, atalar? Nerede soy, sop? Hani hastalar ve ziyaretçileri? Hani o süslü saraylar ve mermer binalar yükselten Ad ve Semud kavimleri? Hani ya, dünya varlığından gururlanıp da kavmine 'Ben sizin en büyük Rabbiniz değil miyim?' diyen Firavun Nemrut? Onlar zenginlikçe, kuvvet ve kudretçe sizden daha üstündüler. Ne oldular? Bu yer onları değirmeninde öğüttü, toz etti, dağıttı. Kemikleri bile çürüyüp dağıldı. Evleri yıkılıp ıssız kaldı… Sakın onlar gibi gaflete düşmeyin, onların yolundan gitmeyin. Her şey fanidir, baki olan ancak Allah'tır. Ki O birdir, şeriki ve naziri yoktur! İbadet edilecek ancak O'dur. Doğmamış ve doğurmamıştır. Evvel gelip geçenlerde bize ibret alacak şey çoktur. Ölüm bir ırmaktır. Girecek yerleri çok ama çıkacak yeri yoktur. Büyük küçük hep göçüp gidiyor. Vadesi dolan bir saniye beklemiyor. Giden geri gelmiyor. Kat'î bildim ki herkese olan size ve bana da olacaktır. Bunlar şüphesiz benim de sizin de akıbetiniz. İyi düşünün, nereden gelip, nereye gidiyoruz? Niçin varız ve ne olacağız?"
Sayfa 47 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
·
33 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.