Ne var ki öfke bir kere edilginliğe dönüştü mü sahibini yiyordu önce; kudurgan, sivri tırnaklarla onun toprağını eşeliyor, yanılgılarını, boyun eğmelerini, budalalıklarını, kısacası geçmişte bağışlanmaz, dayanılmaz, örtbas edilmiş ne varsa hepsini bir bir bulup çıkarıyordu.
·
420 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.