Yavuz EKİNCİ Beklide Dünyanın Sonundayım kitabında bir şehzadenin babasının ölümü (?) sonrası tahta geçmek için verdiği mücadeleyi anlatıyor. Anlatım öyle içine çekiyor ki okuyan kendini kitabın içinde hissediyor ve kendini şehzadenin yerine koyuyor. Taht mücadelesi öyle bir hal alıyor ki kardeş kardeşin, baba oğlunun, oğulda babanın en büyük düşmanı haline geliyor. Tam olarak kim dost kim düşman belli olmuyor. İnsan belki de kendini en güçlü hissettiği zaman en yalnız olduğu anı yaşıyordur. Ne belli?
Okumayı hak ediyor bence vesselam....
