Herkesleşme?
Düşünüyorum da tamamı filtreli, birbirinin aynısı milyonlarca yüz, selfie'ler kim için ne kadar değerli olabilir? Bu çoklukta, bu aynılıkta. Kaydedilen keşifler bile sıradanlaşmışken yeni açılan falanca bir kafede hemen ertesi gün kaydedilen "herkesle aynı" onlarca kare poz. Bana öyle geliyor ki sanki bunlar gerçek bir keşif değil de belki ezbere bir yaşamın dijital izleri ve demeye dilimiz varırsa da sadece "dijital kayıtlar" . İşte böyle bir iş yaparken kendi zamanının içindeki aynılığa daha da yabancılaşıyor insan. Bu yüzden her koleksiyoner, antikacı belli bir ölçekte yalnızdır, yalnızlaşmıştır. Aynılaşmayı, aynılığı çoğaltmayı anlamak istemez. Düşünüyorum da insan doğası gereği yaşama dair küçük mutluluklar veren, onu farklı kılan keşfini detaylıca paylaşmak istemez,hobisini , kaynaklarını,gittiği yerlerin adını çoğunluğa açmayı dilemez. Çünkü aynılaşır ,benzer. Diğer yandan da hiçbir çaba olmadan başkasının keşfini deneyimlemek de gerçek haz vermez. Fakat galiba bunun unutulduğu bir zaman diliminde yaşıyoruz.
Sayfa 31 - Oya Başkaya/Merhaba Hocam Sizi 1930'da Bekliyorum
·
22 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.