Mao, 1905 yılında kaldırılan Konfüçyüsçü tedrisattan geçmiş son öğrencilerdendi ve bu eğitim sistemi antik klasikler üzerine yazılmış şiir ve denemelere büyük önem veriyordu. Mühendis ve bilim insanlarına ihtiyaç duyan bir ekonomide böyle bir eğitimin neredeyse hiçbir faydası yoktu ve bu yüzden de Mao sürekli savunma halindeydi. Kendisini eleştirenleri çoğunlukla eski halk hikâyelerine atıflar yapan veciz sözlerle küçümsüyor veya bu insanların anlayamayacağı, neredeyse mistik bir "siyasi" içgörüsü olduğunu ima ediyordu.
Sayfa 29 - Metropolis
·
89 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.