Peygamberimizin günlük yaşamda yapıp ettikleri ya da söyledikleri vahiy değildi. Şayet Kur'an dışında söyledikleri de vahiy olsaydı peygamberimiz bunca ayeti Allah tarafından uyarılmazdı( Tevbe suresi 43, Tahrim Süresi 1) hata ve günahı olmazdı( Muhammed Suresi 19 ) insanlara danışmazdı ( Ali İmran Suresi 159 )herhangi bir konu ile ilgili ayet beklentisi içinde olanlara karşı Allah'tan bir ayet gelmesini beklemezdi.( A'raf Süresi 203) Yine kendisine sorulan sorular ile ilgili açıklama getiren ayetlerin başında "Sana soruyorlar. De ki" şeklinde ifadelerin ve sorulara yönelik açıklamaların gelmesi gerekmez , doğrudan kendisi bu soruları açıklık getirebilirdi.(Bakara suresi 215, Maide Suresi 4, A'raf Süresi 187) .Ya da ayetlerle açıklanmamış bir konu hakkında peygamberimizden fetva istediklerinde peygamberimiz hükmünü verebilir ve o konuda fetvanın Allah'tan gelmesini beklemeyebilirdi . Ancak ayetler istedikleri fetvayı Allah'ın verdiğine dikkat çekmektedir. Demek ki Peygamberimizin her söz ve eğilimi vahiy değildi o da konuların açıklık kazanabilmesi için Allah'tan gelecek vahiy beklemekteydi.
Sayfa 240
·
32 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.