Hacı Fettah Efendi'nin temsil ettiği her şeye lanet etmek arzusunu duydu. Sonra kendi de nasıl olduğunu tayin edemeyeceği bir fikir teselsülü(zincirleme sürüp gitme) ile mevlît akşamını hatırladı. Hayır, din bu değildi, bu çirkin ve galiz(kaba) Hacı Fettah Efendi'nin temsil ettiği şey değildi. Din, nurlar içinde nihayetsiz bir rahmetin, şefaatin tecellisiydi. Kundakta ümmeti için şefaat talep eden peygamber'in, asi ümmetine melce olan büyük Muhammed'in dini idi. Hacı Fettah Efendi, din perdesine bürünmüş, dünya yüzüne şeytanın insanları tazip(üzme) için gönderdiği bir mümessildi.
Sayfa 116Kitabı okudu
·
242 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.