'Zavallı Çocuk' değil 'Zavallı Çocuklar' demek daha doğru olur bu kitap için. Kitap adeta bir yeşilçam filminin senaryosu gibiydi. Okuması kolay, fakat klişe bir dram anlatısı. Konusu şöyle: Aynı evde büyümüş çocuklardan biri evin kızı Şefika, biriyse ailesi vefat ettiği için bakımı üstlenilmiş Ata. Birbirlerine âşık bu iki genç uzaktan uzağa aşk yaşıyorlar. Ata okulunu bitirmeyi, saraya hekim olmayı istiyor. Fakat bir gün bu gençlerin başına kızın annesi tarafından bir kötülük geliyor. Ardından olanlarsa insanın yüreğini burkuyor. Acıklı bir Türk filmi izler gibi okuduğum bir eser oldu. Yazarın Tanzimat döneminin yazarlarından olduğunu göz önünde bulundurduğumuzda başarılı bir tiyatro denemesi olmuş bence. Bugünün gözüyle biraz sönük kalıyor ama eserler kendi dönemine göre değerlendirilmeli diye düşünüyorum. Bu kitap yoğun bir edebî zevk barındırmıyor. Ama okuduğunuza pişman da olmazsınız. Dönemin edebiyatıyla ilgileniyorsanız ya da yıllar içinde edebiyatımızın gelişimini görmek istiyorsanız okuyun. Ama tavsiyem beklentinizi düşük tutun. Okumayı düşünen herkese keyifli okumalar diliyorum.

Zavallı ÇocukNamık Kemal · Sis Yayıncılık · 20152,821 okunma

·

103 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ayşenur