İnsanoğlu varoluşundan bu zamana kadar hiç bir konuda tam anlamıyla hemfikir olamadı, ayni pencereden bakamadı, aynı hisleri yaşayamadı. Birileri, birileri için hep uclarda yaşayan, zıtlıklarda yaşayan olarak kabul edildi, aykırı geldi. Her şeyin hatta herkesin içinde 'ama'lar barındıran bir açıklaması vardı hep... Oysa, kimsenin farkında olmadığı 'ama'larıydı her şeyi bozan, ayrıştıran. Tüm ama'lar bir kenara bırakılıp ortak bir duyguda, ortak bir paydada birleşilebilindiğini görmek, izlemek ve bunun müthiş bir lezzet olduğuna şahitlik etmek kadar onore edici çok az şey var dünyada.
Peki ortak bir paydada birleşmek için neden ölmeyi bekliyoruz ki ?
Neden sadece acılar bizi birleştiriyor ?
Neden illa bir şeyin zedesi olmamız gerekiyor ? (afetzede, kazazede )
Neden sürdürülebilir bir şefkatimiz yok ?
Neden sürdürülebilir bir merhametimiz yok ?
Cevapsız sorular,
Çünkülü cevaplar...
Neyse;
Huzursuz beyin'in geleceğe baktığı gibi bakacagiz artık çok fazla umut etmeden, umutsuzluğa da düşmeden..
·
38 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.