2016’da alıp kitaplığıma koyduğum, ha bugün ha yarın okurum diye ertelediğim, 1724 sayfalık hacmiyle gözümde büyüdükçe büyüyen, en son geçen aralık ayında bir gayret başladığım Sefiller 46 günlük yoğun bir yolculuktan sonra tamamlandı. En sonda söyleyeceğimi en başta söylemiş olayım: Bütün bir hayatı en başından yaşamış gibi oldum. Tam olarak böyle. Bir ekmek çaldı diye beş yıl kürek mahkûmiyetine çarptırılan, hapisten kaçtı diye cezası katlanarak 19 yıla uzayan Jean Valjean’ın, bu toplumun dışına basit suçlarla itilen adamın, kötülükten iyiliğe doğru giden macerasını 46 gün boyunca adım adım okudum. Klasikler iz bırakan eserlerdir. Sefiller gibileriyse bir kez okundu mu artık insanda hafızasından bir daha hiç çıkmamacasına yer edinir. Mösyö Myrel’in evinde başlayıp Jean Valjean’ın l’Arme-Homme Sokağı’nda biten kitapta neler yok ki. Victor Hugo’nun 12 yılına mâl olduğu söylenen 1862 tarihli bu dev eserde Hugo, sanki 12 yılın acısını çıkartırcasına geniş geniş anlatır her şeyi. Romantizm esintili eser, akımın doğası gereği tarihî konulara da yer verir bünyesinde. İlk ciltte Waterloo Savaşı anlatılırken ikinci ciltte “Paris Ayaklanması” olarak anılan 5 Haziran 1832 ayaklanması belki de bir edebî eserde ilk kez bunca geniş yer edinmiştir. Özellikle Paris Ayaklanması bölümü soluk soluğa okunan bir bölüm olarak kaldı aklımda. Fantine, Cosette, Marius, Plumet Sokağı’nın Aşk Şiiri ve Saint-Dennis Sokağının Destanı ve Jean Valjean olarak dört bölüme ayrılan kitap, kendi içinde de pek çok alt bölüme ayrılıyor. Jean Valjean’ın yine kendisi gibi toplum dışına itilmiş Fantine ile kesişen yolu, Fantine’in ölümünden sonra onun kızı Cosette’e bakmakla devam ediyor. Bir tarafta Mösyö Myriel, Jean Valjean, Fantine, Cosette, Marius gibi iyi yürekli insanların karşısında öte tarafta Thenardier ailesi, Javert gibi kötülüğün temsilcileri yer alıyor. Cosette ile Marius’ün aşkı, Jean Valjean’ın sınır tanımayan merhameti, Thenardier’nin daha ne kadar kötü olacağını tahmin edemeyeceğimiz kadar kötü olması ve Javert’in kanunu Allah bilip ona tapması… 19. yüzyıl Fransa’sının bir nevi aynası görevini gören roman, hem bazı sahneleriyle iç yakar hem de her zaman umudu korumak gerektiğinin mesajını verir. Sefiller, baştan sonra yaşanan bir hayatın romanıdır. Bu hayatı merhametle yaşayanların hayatı her zaman kazanacağının bir kanıtıdır. Bu dev yolculuğa kaç kişi cesaret edip de çıkar bilmiyorum. Sade okumaya değil hiçbir şeye tahammülümüzün kalmadığı bu tuhaf zamanlarda iyi ki okudum dediğim bir kitap oldu Sefiller. Hugo’ya saygı ve minnetle.

Sefiller (2 Cilt Takım)Victor Hugo · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202187,2bin okunma

·

76 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Kitap Notları