Zamanların en iyisiydi, zamanların en kötüsüydü; akıl çağıydı, budalalık çağıydı; inanç çağıydı, inançsızlık çağıydı; ışık mevsimiydi, karanlık mevsimiydi, umut baharıydı, üzüntü kışıydı; önümüzde her şey vardı, önümüzde hiçbir şey yoktu; hepimiz dosdoğru cennete gidecektik, hepimiz dosdoğru öbür yana gidecektik... Kısacası, devir şimdikine öylesine benziyordu ki, en gürültücü yetkililerin kimisi onun iyi, ya da kötü olma derecesinin ancak "en iyi", ya da "en kötü" olarak kabul edilebileceğinde ayak dirediler.
·
33 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.