Her yeni sayıda kalitenin düştüğünü hissetmeye başladım. Derginin yarısı reklamlardan oluşmuş. Çıkartma, poster vs bulunmuyor. Sadece ek olarak kitap kafası bulunuyor. Bu sayıda genel olarak olumsuz bir hava vardı. Yapılan sitem ve eleştiriler haklı olsa da okudukça içim karardı. Didem Madak ve Barış Manço’yu sevdiğim için okudum. Umarım gelecek sayılar daha kaliteli olur.
