Bazı şeyleri yazmak bazen o kadar zor ki. Depremi yaşayan yaşadığı şehre aşık bir insan olarak güzel şehrimin yok olması , her karışı anılarla , çocukluk hayalleriyle dolu yerin artık olmaması o kadar zor ki. Hala kabullenmekte zorluk çekiyorum nasıl oldu bu diye. Bir sürü akrabam , can dostum , öğrencim artık yok. Biz sağ çıkanlar yaşıyoruz da buna yaşamak denirse. Tepeden tırnağa kadar yorgun bedenim , iyi günler de mutlu günler de artık yok , fotoğraflar can yakıcı herşey aynı gibi baktıkça. ALDIĞINIZ HER NEFESİN KIYMETİNİ BİLİN ÇÜNKÜ ÖYLE BİR NOKTA VAR Kİ YAŞAMAK İÇİN HER ŞEYİNİZİ VERİYORSUNUZ. ARAYAN SORAN HERKESE TEŞEKKÜR EDERİM YARALARIMIZ KAPANACAK GİBİ DEĞİL. DUALARINIZI EKSİK ETMEYİN 🙏 SEVDİKLERİNİZE ÇOK GEÇ OLMADAN SIMSIKI SARILIN SON ANINIZ GİBİ....