Karanlığa dek parkta, havuzun başında kaldı adam. Kuğuları izledi yalnızca. Bir onları. Karanlığın bile silip yok edemediği bu lekesiz aklığı sevdi gözleriyle uzun uzun. Kalabalıkta yitirdiği kadınları severcesine... Suskun ama bitimsiz bir güzellik büyüttü Tanrı'yla şehrin yoksullaştırdığı yüreğinde.
Sayfa 43 - manosKitabı okudu
·
107 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.